Tuesday, February 20, 2007
the leavers dance
Έξω
ένα τοίχος απο γκρίζο βαρύ μπετόν γερά θεμελιωμένο. Μόνο τα ανοίγματα που ορίζω εγώ υπάρχουν. Πολλά ανοίγματα σε διάφορα μεγέθη και σημεία σε όλες τις πλευρές του τοίχους. Κι αυτά αλλάζουν συχνά. Κάποια ανοίγουν και κλείνουν συνέχεια, κάποια κλείνουν για πάντα και κάποια θα μείνουν για πάντα ανοιχτά.
Πιο μέσα
πολλά κινητά χωρίσματα απο ημιδιαφανές γυαλί σε διάφορα χρώματα, όλα με ένα τόνο γκρι πάνω τους. Μετακινούνται συχνά απο εμένα ή απο όποιον καταφέρει να διατηρήσει το άνοιγμα στον τοίχο για κάποιον καιρό και θελήσει να επέμβει στο χώρο και να τον συνδιαμορφώσει.
Περνώντας ανάμεσα τους......φτάνοντας στο κέντρο
ένα μικρό δωματιάκι 1x1 απο το πιο μαλακό υλικό. Η πόρτα είναι πάντα καλά κλεισμένη, αλλά χρειάζεται μια μικρή και απλή κίνηση για ν'ανοίξει και
μέσα
υπάρχει μια σκάλα που αν την κατέβεις οδηγεί βαθιά στο υπόγειο.
Εκεί συναντάς.....
δυο πόρτες
η μια βγάζει μπροστά στη θάλασσα και η άλλη στο κέντρο της πόλης
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
πολύ θέλω να πάω στο κέντρο της πόλης, αλλα πρώτα θέλω να παίξω λίγο με τα χωρίσματα..ήδη τα βλέπω μέσα από ένα άνοιγμα :P
ande paikse oso prolavaineis giati borei na sto kleisw syndoma!:P
mporw na dialeksw se pias polhs to kentro tha bgw 'h eksartatai apo esena?
mallon eksartatai apo mena...de vgaineis panda stin idia polh alla egw rythmizw to poia...
666
Post a Comment